Einde Nederlandse sociale zekerheid en welvaart nabij als Macron, D66 en GroenLinks hun zin krijgen – Telegraph: Macrons plannen betekenen een ‘uniforme eurozone superstaat’
Euroglobalist Macron is alleen bereid Frankrijk te ‘hervormen’ als de Duitsers en Nederlanders daar permanent voor gaan betalen.
Ook ‘onze’ eigen premier Rutte juichte deze week de verkiezing van Emmanuel Macron toe, maar of hij werkelijk blij is met de nieuwe Franse president is maar de vraag. Zowel in Berlijn en Den Haag wordt met weerzin en zelfs huivering gekeken naar Macrons wensen, zoals de oprichting van een eurozone regering met een gezamenlijke begroting en gezamenlijke schulden. Daarmee wil Macron onhoudbaar hoge staatsschuld en enorme (sociale) uitgaven van zijn land handig afschuiven op de Duitsers en Nederlanders. Probleem in ons eigen land is dat de toekomstige coalitiepartners D66 en GroenLinks de grootste voorstanders zijn van het volledig opheffen van onze soevereiniteit ten gunste van zo’n Europese Superstaat.
Macron heeft zijn koffers in het Champs Elysées nog niet uitgepakt, of de eerste protesten tegen hem zijn reeds losgebarsten – nota bene van de machtige vakbonden, die het meest gevreesd worden door de Franse politici. De werknemersorganisaties geven daarmee een waarschuwingsschot af voor Macrons geplande hervormingen van de arbeidsmarkt. Zijn voorganger Francois Hollande probeerde dit ook, wat hem op fel verzet kwam te staan en hem prompt tot de meest impopulaire president van het land ooit maakte.
‘Zumutungen’: onredelijk hoge, niet in te willigen eisen
Ook in Berlijn was men aanvankelijk erg opgelucht dat Macron afgelopen zondag zo’n duidelijke overwinning op Marine Le Pen had geboekt. De euforie is echter al verdwenen; wat nu in de Duitse media overheerst is het woord ‘Zumutungen’, wat vertaald kan worden met ‘onredelijke eisen die niet kunnen worden ingewilligd’. Macron en bondskanselier Merkel hebben namelijk diametraal tegenovergestelde ideeën over de toekomst van de eurozone.
Zo is Macron groot voorstander van de invoering van eurobonds, gezamenlijke Europese staatsobligaties. Daarmee worden de schulden van de eurolanden op één hoop gegooid, wat een essentiële voorwaarde is om Macrons beleid van de grond te krijgen.
Frankrijk heeft namelijk door eigen toedoen, dat is stelselmatig veel te veel uitgeven aan onder andere een uitermate royale sociale zekerheid (zo kunnen de Fransen gemiddeld 4 tot 5 jaar eerder met pensioen dan de Nederlanders), een torenhoge staatsschuld opgebouwd. Via eurobonds wordt het aflossen van die schulden van de Franse schouders gehaald, en op die van de Duitsers en Nederlanders gelegd. Macron kan het Franse potverteren vervolgens in verhoogd tempo doorzetten.
Macron wil fiscale- en schuldenunie
Francois Hollande probeerde ook zo’n eurozone regering van Merkel gedaan gekregen, maar liet zijn plannen varen toen duidelijk werd dat Berlijn daar niets voor voelde. Volgens de Franfurter Allgemeine Zeitung wil Macron zelfs nog verder gaan dan Hollande, en draait zijn agenda niet rond crisisoplossingen, maar rond algemene economische schok absorptie, zoals een pan-Europese WW en een ‘Koop Europees’ wet. De FAZ reageert daar vol afschuw op.
De nieuwe Franse president zou bereid zijn om enkele broodnodige hervormingen van de arbeidsmarkt en het belastingstelsel door te voeren, maar alleen als Duitsland akkoord gaat met een fiscale unie en het afbouwen van het Duitse begrotingsoverschot. Macron wil dat laten doen door een eurozone minister van financiën en een gezamenlijke eurozone begroting, inclusief een gezamenlijke schuldenlast, gefinancierd met eurobonds, en een bankenunie met gemeenschappelijke deposito garanties. De Britse Telegraph schrijft dat dit ‘een uniforme eurozone superstaat’ betekent.
Eurozone superstaat ‘politiek onmogelijk’ voor Duitsers
De Duitse gevestigde orde is vooralsnog mordicus tegen zo’n superstaat, althans, zolang de meeste andere eurozone landen, met Frankrijk voorop, voortdurend de (spel)regels overtreden met (veel) hogere begrotingstekorten en uitgaven dan is afgesproken. Bovendien moet de Duitse grondwet worden veranderd als er een fiscale- en schuldenunie wordt opgericht, wat volgens oud minister van Economische Zaken Flassbeck ‘politiek absoluut onmogelijk is’.
Kortom: laten de Fransen eerst maar eens hun eigen zaakjes op orde brengen voordat er überhaupt serieus gesproken kan worden over gemeenschappelijke financiële verantwoordelijkheden, zeker als bedacht wordt dat er een euroland met nòg hogere schulden is dat dan eveneens zijn gigantische schuldenlast op de Duitsers en Nederlanders zal willen afwentelen: Italië.
Schulden worden nu al via ECB op ons afgewenteld
Via een opzichtige achterdeur die eigenlijk geen achterdeur meer is wordt dat overigens sluipenderwijs toch al gedaan door de Europese Centrale Bank, die onder leiding staat van de Italiaan Mario Draghi. Draghi koopt al lange tijd maandelijks voor € 60 miljard tot € 80 miljard aan Zuid Europese schulden op. Dat ondermijnt de pensioenfondsen in Nederland en de waarde van de euro, en daarmee op termijn de koopkracht en welvaart van de gewone man.
De Tweede Kamer is van plan om Draghi ‘stevig aan de tand te voelen’ als die vandaag op bezoek komt (2). Die stoere taal is zoals gebruikelijk enkel voor de bühne, want buiten de PVV is er niet één grote partij die daadwerkelijk consequenties wil verbinden aan het uithollen van de Nederlandse financiële positie, pensioenen, koopkracht en sociale zekerheid door de ECB, ten gunste van het veel te kwistige Zuid Europa.
Sterker nog: de toekomstige coalitiepartijen D66 en GroenLinks lijken dat gezien hun extreme pro-Brusselse programma’s tot een vast en geaccepteerd feit door de volgende regering te willen maken. Waarmee de totale opheffing van de Nederlandse onafhankelijkheid en soevereiniteit opnieuw een reuzenstap dichterbij zal komen.
David D. Letterman
(1) Zero Hedge
(2) NU.nl
(3) Xandernieuws