Documenten en onderzoeken legden al in 2010 en 2012 enorm ondergronds homoseksueel netwerk in Katholieke Kerk bloot
(Geen commentaar….) (17.55 uur: Gemanipuleerde plaatje na enkele opmerkingen vervangen door de oorspronkelijke foto.)
De katholieke theoloog en in 2015 vanwege zijn homoseksuele geaardheid uit zijn ambt gezette Poolse priester Kryzsztof Charamsa schrijft in zijn onlangs verschenen boek ‘De Eerste Steen’ dat het Vaticaan zich weliswaar openlijk verzet tegen homoseksualiteit, maar dat achter gesloten deuren ongeveer de helft van alle katholieke geestelijken –van laag tot hoog- homo is. Vooral onder de vorige paus, Benedictus, ging het er volgens hem ‘erg homo’ aan toe.
In zijn boek geeft Charamsa, die vanwege zijn ‘coming out’ in oktober 2015 uit al zijn kerkelijke ambten werd gezet, een ‘schokkende blik in de homofobe structuur van de katholieke kerk’, waar volgens hem een ‘dubbele moraal’ heerst. Naar buiten toe wordt homoseksualiteit veroordeeld, maar achter gesloten deuren leven de priesters, bisschoppen en kardinalen zich uit. De Poolse theoloog schrijft dat ongeveer de helft van hen homoseksueel is.
Gespierde acrobaten en ‘rode schoentjes’
In 2011 werd Charamsa onder het bewind van paus Benedictus tot de theologische commissie van de geloofsgemeenschap gekozen. ‘Ratzinger begreep heel goed hoe hij de haat tegen homoseksuelen moest verscherpen. Maar als ik aan die jaren terugdenk dat hij paus was, dan zie ik een pontificaat waarin het er in het Vaticaan nog nooit zo homo aan toe ging.’
De theoloog herinnert zich een audiëntie bij Benedictus van gespierde acrobaten, die ook in het ‘gay circus’ in Barcelona te bewonderen waren. In alle opzichten was het een periode ‘waarin het de hele homo scene, die het Rome uit de Baroktijd te bieden had, opnieuw opleefde’, compleet met ‘rode schoentjes’ en ‘zorgvuldig gechoreografeerde processies.’
Inmiddels woont Charamsa met zijn partner in de Catalaanse hoofdstad. Hij komt tot de conclusie dat de kerk alleen wakker geschud kan worden als alle homoseksuele geestelijken ‘in drommen’ uittreden. (1)
‘Enorm ondergrond homonetwerk’ al in 2012 blootgelegd
Een andere Poolse priester, assistent-professor Dariusz Oko, publiceerde in 2012 het onderzoeksrapport ‘Staande met de Paus tegen homoketterij’, waarin hij constateerde dat er ‘een enorm ondergronds homoseksueel netwerk in de Kerk’ bestaat, wat hij ‘een dodelijke, externe bedreiging’ en ‘vijand’ van het christendom noemde.
Naar eigen zeggen ontdekte deze priester-professor het bestaan van een machtige ‘homo maffia’ in de Kerk, waarvan de leden elkaar beschermen en steunen, en die ‘meester zijn in camouflage’. Deze groep is nauwelijks aan te pakken omdat ze vaak hoge, machtige en rijke posities innemen. Om dit zo te houden zorgen ze ervoor dat vooral gelijkgestemde homogeestelijken tot hogere posities worden bevorderd en talloze anderen doelbewust in voortdurende angst en verwarring worden gehouden, zodat ze hun mond blijven houden.
‘Als wordt toegestaan dat homolobbyisten hun gang kunnen gaan, zouden ze over een jaar of 10 hele congregaties en diocesen kunnen vernietigen. De situatie is enigszins zoals tijdens het begin van de Reformatie, toen complete landen en volken de Kerk verlieten.’ (2)
Hoofd exorcisme: ‘Satanische infiltratie in Vaticaan’
De in 2016 overleden belangrijkste ‘exorcist’ van het Vaticaan, Gabriele Amorth, kwam in de jaren voor zijn dood regelmatig in het nieuws vanwege zijn ernstige beschuldigingen aan het adres van de Katholieke kerkleiders. In 2010 zei hij letterlijk dat ‘de duivel in het Vaticaan’ is, en dat de vele schandalen van seksueel misbruik en pedofilie daar het bewijs van zijn. De hoofdexorcist sprak openlijk over ‘Satanische infiltratie’ in het Vaticaan en ‘kardinalen die niet in Jezus geloven, en bisschoppen die banden hebben met demonen.’
In 2012 beschuldigde Amorth, die meer dan 70.000 duiveluitdrijvingen zou hebben verricht, de ‘heilige stoel’ ervan direct betrokken te zijn geweest bij de geruchtmakende ontvoering van de 15 jarige Emanuela Orlandi in 1983. Amorth zei dat tienermeisjes zoals Emanuela door een gendarme van het Vaticaan werden ‘gerekruteerd’ voor seksfeesten waar hoge officials en geestelijken van het Vaticaan aan meededen. Na afloop werden de meisjes vermoord.
Ook de Italiaanse krant La Repubblica berichtte kort nadat paus Benedictus zijn aftreden bekend maakte over een netwerk van homoseksuele geestelijken in het Vaticaan. Deze geestelijken zouden onder ‘externe invloed’ staan van buitenkerkelijken met wie ze ‘wereldlijke relaties’ onderhielden. Oftewel: ze werden gechanteerd. (3) Dit zou de werkelijke reden van Benedictus’ plotselinge terugtreden zijn geweest.
Pedopriesters
Het Duitse Der Spiegel schreef in 2010 dat uit gelekte documenten bleek dat paus Benedictus in zijn voormalige functie als aartsbisschop jarenlang een van veelvuldig kindermisbruik beschuldigde priester had beschermd en in functie had gehouden. Zoals bekend is het decennialang de gewoonte van het Vaticaan geweest om pedopriesters niet of nauwelijks te straffen, maar over te plaatsen. Dit beleid werd in 1962 zelfs officieel vastgelegd in een speciale geheimhoudingsclausule.
Begin 2013 werden er in de Verenigde Staten een groot aantal documenten gepubliceerd over het veelvuldige kindermisbruik door priesters, waar nog steeds rechtszaken over worden gevoerd. Ook hieruit bleek dat alle betrokken geestelijken elkaar de hand boven het hoofd hielden. Eén priester, Neville Rucker, beweerde zelfs dat zijn misbruik van tientallen meisjes ‘Gods plan voor de redding van die kinderen’ was, omdat ‘God geen fouten maakt en mij heeft aangesteld als priester.’ (4)
Verbod op huwelijk en seks ‘leringen van boze geesten’
Seksuele misstanden zijn bepaald niet voorbehouden aan de Rooms Katholieke Kerk, maar treffen alle verschillende christelijke denominaties. Uit de hele geschiedenis blijkt dat het onderdrukken en/of verbieden van seks en seksualiteit (= het ‘occult’ (= verborgen)maken van seks) door kerken en andere groeperingen zonder uitzondering leidt tot (kinder)misbruik en andere zeer onverkwikkelijke zaken.
Deze wijd verspreide christelijke schaamte en zelfs afkeer van seks is echter niet op de Bijbel gebaseerd. De apostel Paulus schreef in zijn eerste brief aan Timotheüs dat degenen die het huwelijk verbieden (het Rooms Katholieke celibaat) ‘dwaalgeesten en leringen van boze geesten’ volgen (1 Tim.4). De gelovigen in Korinthe adviseerde hij om slechts voor korte tijd aan seksuele onthouding te doen, omdat anders ‘de satan u verzoeke’.
Waar het negeren van Paulus’ woorden in de Katholieke Kerk toe heeft geleid is voor iedereen duidelijk. Bovendien bevat het Oude Testament zelfs een puur erotisch boek: Hooglied, dat in veel kerken echter vergeestelijkt wordt en uitsluitend op de relatie tussen God en de Kerk wordt toegepast – een even vreemde als omstreden uitleg, aangezien het boek zo’n 1000 jaar vóór de komst van Jezus en het ontstaan van de christelijke kerk door vermoedelijk koning Salomo -die nota bene zelf over zo’n 1000 vrouwen beschikte!- werd geschreven.
Hoe onreine occulte geesten in de kerk te herkennen
Over het algemeen kan worden gesteld dat des te meer seks(ualiteit) door een kerk of groep wordt onderdrukt en op die manier ‘occult’ wordt gemaakt, des te groter de kans is op het ontstaan van misbruik en ernstige psychische problematiek. Op grond van eeuwenlange ellende op dit vlak zijn er een aantal duidelijke waarschuwingssignalen waaraan gelovigen kunnen herkennen of hun kerk / groep de verkeerde kant opgaat en in de ban raakt / is geraakt van onreine occulte geesten:
* Het negeren dat culturele (huwelijks)gewoonten met de tijd zijn veranderd, zoals polygamie, iets dat zowel in het Oude als het Nieuwe Testament werd toegestaan. De enige uitzondering hierop vormden voorgangers, die volgens Paulus ‘maar één vrouw’ mochten hebben (1 Tim.3). Bovendien houdt geen enkele christen zich aan de in de Bijbel beschreven huwelijksrituelen. Hieruit vloeit automatisch het
* eenzijdig gebruik van het verbod op ‘seks vóór het huwelijk’ voort, terwijl dit in de Bijbel niet als zodanig bestaat. In zowel de Oud- als Nieuw Testamentische cultuur stond seks namelijk gelijk aan een huwelijk; niet-getrouwden die seks hadden maakten zich dan ook niet onmiddellijk schuldig aan overspel, maar hadden enkel de verplichting om (doorgaans binnen een jaar) met elkaar te trouwen, omdat God hen als gehuwd beschouwde;
* Het exclusief en openlijk vernederen van ‘zondaars’ door gedwongen publieke schuldbelijdenis als blijkt dat er vóór het huwelijk een zwangerschap is ontstaan, terwijl talloze verborgen zonden van anderen –en met name misbruik- nooit aan het daglicht worden gebracht;
* Het verbieden van seksuele gevoelens en verlangens. Gebruik makend van de stelregel ‘seks is alleen bestemd voor het huwelijk’ wordt het bestaan van seksuele gevoelens en verlangens vóór die tijd genegeerd of compleet verboden (het overigens nergens in de Bijbel terug te vinden verbod op zelfbevrediging, waar volgens een universitair onderzoek 94% van de christelijke studenten mee worstelt (2)). In sommige kerken en groepen en met name sekten wordt zelfs seks in het huwelijk verboden of aan strenge regels onderworpen, wat in veel gevallen blijkt te leiden tot misbruik van volwassenen en ook kinderen;
* Relaties (verkeringen) en huwelijken worden ‘gearrangeerd’ (geestelijke manipulatie zoals ‘God heeft jullie voor elkaar bestemd’, etc.) of juist verbroken (‘God heeft jullie niet bij elkaar gebracht’; ‘Je man/vrouw/vriend/vriendin is geen ware gelovige, God zegt dat je met hem/haar moet breken’; etc.);
* Geen of krampachtige (vaak uitsluitend veroordelende) aandacht voor (het bestaan van) homoseksuelen in de kerk. Vaak worden Bijbelteksten hierover (o.a. Romeinen 1) willekeurig uit hun culturele en sociale context gerukt, terwijl in Bijbelse tijden gebruikelijke zaken zoals polygamie, huwelijksrituelen, het zwagerhuwelijk en het uithuwelijken van meisjes van 12 (en soms zelfs nog jonger) terecht al heel lang door geen enkele kerk meer worden nagevolgd.
David D. Letterman
(1) Anonymous
(2) Life Site News
(3) Kath.net via Politaia
(4) Fox News
(5) Xandernieuws