Catch-A-Jew auteur: ‘Wat de EU in Israël doet is niets anders dan het voortzetten van de Nazi ideologie van vroeger, met de bedoeling om de Holocaust alsnog te voltooien’ – Pogroms uit de jaren ’30 zijn weer teruggekeerd (in Parijs)
Vrijwel niemand wil het weten of horen, maar virtueel wordt deze ster opnieuw massaal toegepast in Europa, ook op mensen en organisaties die weliswaar niet Joods, maar wel pro-Israël zijn. (2)
In de jaren ’30 en begin jaren ’40 wilde de gevestigde orde in de Europese politiek in media niets horen, mededelen of publiceren over almaar erger wordende Jodenhaat in Nazi Duitsland, zelfs niet toen er pogroms plaatsvonden en later de eerste vernietigingskampen werden geopend. Anno 2017 zijn deze duistere ontkenningsjaren ’30 weer teruggekeerd, en wordt opnieuw genegeerd dat een razendsnel toenemend deel van de bevolking –vrijwel uitsluitend bestaande uit moslimmigranten- er op basis van hun ‘heilige boek’ exact dezelfde ideeën over Joden op nahoudt, en vindt dat ze allemaal moeten worden uitgeroeid. Er werd zelfs een Duits-Franse documentaire over gemaakt, alleen wil niemand in Europa deze uitzenden. En zeker wat dit onderwerp betreft geldt: ‘wie zwijgt, stemt toe’.
Tot nu toe werden er deze eeuw in Frankrijk ‘maar’ 14 Joden vermoord omdat ze Joden waren, maar zo begon het in Nazi Duitsland ook. De daders van al deze moderne haatmisdaden waren allemaal moslims.
Eindproduct geboycot omdat veel moslims Jodenhaters zijn
De Duitse publieke zender WDR en het Frans-Duitse cultuurkanaal ARTE gaven opdracht om een documentaire te maken over racisme en antisemitisme in Europa. Het eindproduct stond hen echter totaal niet aan, want wat bleek: extreemrechtse neonazi’s blijken maar voor een zeer klein deel hiervoor verantwoordelijk te zijn. Bijna alle huidige Jodenhaters zijn moslims, maar daarnaast worden ze ook gevonden in de massamedia, de vooral linkse politiek, onder ‘Palestina’ activisten, rappers en zelfs in kerkelijke organisaties.
Plotseling werd de documentaire als een ‘provocatie’ betiteld, die ‘olie op het vuur’ zou gooien. Het was de bedoeling om het Europese ‘populisme’ aan de kaak te stellen, maar uitgerekend de religieuze ideologie waar dat ‘populisme’ zich als enige tegen verzet, de islam, bleek de met afstand belangrijkste bron te zijn van de roep om een hernieuwde Holocaust, om ‘het werk van Hitler af te maken’, zoals al jaren op islamitische forums is te lezen.
Zowel de WDR als ARTE hebben een reputatie hoog te houden als zijnde anti-Israël en pro-islamitisch. ARTE zendt bijvoorbeeld ‘De kleine stenengooier van Silvan’ uit, waarin Palestijnse kinderen die in Jeruzalem Joden bekogelen en hun buurt ‘Judenrein’ willen maken, in een positief daglicht worden gesteld.
Volgens Jean Patrick Grumberg, redacteur van de Franse nieuwssite Dreuz, is ‘Frankrijk een land waar communistische burgemeesters Palestijnse moordenaars van Joden tot ereburgers benoemen.’ Bijna alle journalisten in Frankrijk zijn anti-Israëlisch, en de hoge uitzonderingen hierop moeten dat verborgen houden, anders dreigen voor deze personen vervelende consequenties. Jodenhaat door moslims is dan ook een taboe dat absoluut niet mag worden besproken, zeker niet in de door links beheerste media.
Europese Unie financiert Holocaust ontkenners
De documentairemakers raakten nog een andere streng verboden gevoelige snaar, namelijk de financiering van anti-Israëlische en antisemitische organisaties door de Europese Unie, die welbewust meewerkt aan het overeind houden van de hoax van een door Israël ‘bezet Palestina en bezet Jeruzalem’, en de in realiteit in het geheel niet bestaande ‘genocide’ die Israël op de Gazastrook zou uitvoeren.
De EU financiert zelfs een extreemlinkse organisatie, B’Tselem, die de Holocaust ontkent. ‘De Europese elites zijn nog veel antisemitischer dan de doorsnee moslim,’ aldus Tuvia Tenenbom, auteur van het geruchtmakende boek ‘Catch A Jew’ (2015). ‘Wat de Europeanen in Israël doen is niets anders dan het voortzetten van de Nazi ideologie van vroeger, om door middel van NGO’s de klus te klaren die hun voorvaderen in de Tweede Wereldoorlog niet hebben afgemaakt.’
WDR maakt eigen documentaire zwart
De documentaire kon vanuit politiek correct ‘progressief’ standpunt niet onbestraft blijven, dus werden twee filmers, Joachim Schroeder en Sophie Hafner, zwart gemaakt en met vervroegd ‘pensioen’ gestuurd – kortom: de laan uitgestuurd. De WDR wilde de film niet uitzenden, maar zag zich daartoe alsnog gedwongen toen het Duitse BILD er een 24 uur durende stream van maakte, waarna er een hevige discussie over losbarstte.
De wijze waarop de WDR de (eigen!) docu uitzond was echter ronduit schandalig, want er werd alle moeite gedaan om de kijkers ervan te overtuigen dat het een film vol ‘nepnieuws’ was, dat niet geloofd diende te worden.
Kerken werken weer volop mee
In de docu is tevens te zien hoe kerkelijke organisaties wederom volop meewerken met het ‘terug-van-nooit-weggeweest’ zijnde antisemitisme in Europa (en dan vragen veel christenen zich nog steeds af waarom de meeste Joden niets van het christendom willen weten), door op te roepen tot een boycot van Israëlische personen en producten, en zich aan Palestijnse / islamitische kant te scharen.
Pogroms zijn weer terug
Pogroms zoals in de jaren ’30 zijn inmiddels ook teruggekeerd in Europa. In juli 2014 voerden islamitische ‘Palestina’ activisten in de Parijse voorstad Sarcelles een pogrom uit. De film laat tal van verwoeste auto’s en ingegooide ruiten zien.
Tot dat jaar leefden Joden, christenen en moslims er in redelijke vrede met elkaar samen – maar schijn bedroog. ‘Plotseling’ verschenen er duizenden moslims op straat die ‘Dood de Joden!’ en ‘Hitler had gelijk!’ schreeuwden, en vervolgens een Joodse apotheek en supermarkt plunderden. De politie sprak letterlijk van een ‘Parijse intifada’.
‘Zonder Joden is Frankrijk dood’
De socialistische burgemeester van Sarcelles moest tot zijn schaamte erkennen dat ‘de Franse Joden geloven dat zij in Frankrijk geen toekomst meer hebben, dat ze, om in vrede en veiligheid te kunnen leven, dit land moeten verlaten. Tegen hen zeggen dat ze ongelijk hebben, is verkeerd. Ik zeg tegen hen dat ze gelijk hebben, maar vraag hen om toch te blijven, want als ze weggaan, is Frankrijk dood. Waarom? Omdat als Joden hier hun geloof niet meer kunnen beleven, de seculiere Republiek, ons beroemde concept van de vrijheid van religie, niet meer bestaat.’
Antisemitisme is weer mainstream in Europa
Helaas is het antisemitisme in Europa sindsdien alleen maar meer mainstream geworden. Dat zien we onder andere in het vrijwel onbeperkt toelaten van miljoenen volgelingen van de islam, de religieuze haatideologie wier ‘god’ en ‘profeet’ het hen verplichten om alle Joden uit te roeien, en overal waar ze komen de oorspronkelijke bevolking eerst door list en bedrog, en later door geweld, terreur en onderdrukking, te onderwerpen.
Het censureren, blokkeren en negeren van de documentaire door de massamedia legt haarfijn en bijzonder pijnlijk bloot hoe ernstig en schandalig het er met de cultuur en vrijheid van meningsuiting in Europa voorstaat. En als het al ter sprake komt, doen zowel de politiek als de media nog altijd of antisemitisme onder moslims, en het daaraan gekoppelde geweld, enkel is ontstaan vanwege Israël. (1)
Komt er een nieuwe Holocaust aan?
Zo werken ‘onze’ leiders en ‘onze’ nieuwsverstrekkersverkrachters in meer of mindere mate openlijk mee aan waar de islam al meer dan 1400 jaar met vaak het grofste geweld naar streeft, namelijk de uitroeiing van het door hen zo gehate Joodse volk, en de totale onderwerping van de hele mensheid aan Allah en Mohammed.
Net als tijdens de Tweede Wereldoorlog geldt dat zwijgen en niets doen ons automatisch medeplichtig maken aan een nieuwe Holocaust, die met iedere dag dat onze grenzen openblijven en de islam alle ruimte blijft krijgen –en zelfs meer dan enige andere ideologie speciale bescherming geniet-, steeds dichterbij komt.
David D. Letterman
(1) Gatestone Institute
(2) Afbeelding: Kjetil Ree / WikiMedia Commons CC ASA 3.0 Unported
(3) Xandernieuws