EU-, immigratie- en islamkritische, en pro-Russische websites dreigen te verdwijnen
De Duitse regering Merkel heeft besloten dat het geen ‘slachtoffer’ wil worden van zogenaamde ‘Russische hacks’ en ‘nepnieuws berichten’, die ‘zonder twijfel’ tot de verkiezingsnederlaag van de gedroomde kandidaat van de globalistische gevestigde orde hebben geleid, Hillary Clinton (wier stemfraude, chantage- en manipulatie schandalen –om nog maar niet te spreken van haar rol in ‘Pizza-pedogate’- massaal door de Westerse media werden en nog steeds worden genegeerd). Het kabinet in Berlijn heeft een wet aangenomen waarmee niet-politiek correcte sites en platforms zoals Facebook een boete van € 50 miljoen kunnen krijgen als ze weigeren artikelen en berichten te verwijderen die de overheid als ‘nep’ of ‘haatspraak’ bestempeld.
De Duitse minister van Justitie durfde desondanks te beweren dat de nieuwe wet geen beperking is van de vrijheid van meningsuiting. De grote vraag is hoe de Duitse overheid gaat bepalen wat nu precies ‘nepnieuws’ en ‘hate speech’ is, en wat niet. Bovendien zijn politici aan beide kanten van de oceaan vaak de grootste verspreiders van ‘nepnieuws’, net als de aan hun leiband lopende reguliere media.
‘Net als op straat is er ook op sociale netwerken geen ruimte voor criminele opruiing. Het internet beïnvloedt de debatcultuur en de atmosfeer in onze samenleving. Verbale radicalisering is vaak een voorfase van fysiek geweld,’ verdedigde Maas de Duitse censuurwet.
Islamitische radicalisering buiten beschouwing gelaten
Dat de echte radicalisering voor 99% plaatsvindt in de islamitische migrantenkringen in Europa, lijkt daar echter niet onder te vallen. Want… dat beschouwt de overheid als ‘nepnieuws’. In de ogen van Berlijn –en overigens ook Brussel en Den Haag- lijkt alleen ‘rechtse’ en ‘populistische’ radicalisering gevaarlijk. Dat levert immers stemmen op voor EU-kritische vrijheidspartijen die de grenzen willen sluiten en de islamisering van hun landen een halt toe willen roepen.
Een teken aan de wand was dat de regering Merkel vorig jaar de extreemlinkse ex-Stasi activiste Anetta Kahana, een van de leiders van de globalistische Amadeu Antonio Stiftung die openlijk streeft naar onbeperkte massa immigratie en de totale islamisering van Europa, aan het hoofd stelde van een waakhond die gaat bepalen wat ‘nepnieuws’ en wat ‘echt nieuws’ is.
Ook de EU besloot eind vorig jaar om een soort ‘ministerie van Waarheid’ op te richten, al wordt dat natuurlijk niet zo genoemd. De eurocraten in Brussel willen niet meer hebben dat de door hen verkondigde ‘waarheden’ –de oplossingen voor alle problemen zijn meer Europa, meer immigratie, meer islam- worden tegensproken. De staatsmedia krijgen nu feitelijk een monopolie op de verspreiding van ‘nieuws’.
Digitale rechtenbeweging bang voor politiek gemotiveerde vervolgingen
In de Verenigde Staten gaat het ook deze gevaarlijke kant op. In Californië wordt een wetsvoorstel behandeld waarmee het feitelijk een misdaad wordt om berichten op het internet te plaatsen die niet blijken te kloppen, vooral als die berichten van invloed bleken te zijn geweest op… juist, de uitslag van de verkiezingen. Ook hier rijst de vraag: wie bepaalt dat? De regels zijn zo vaag, dat de overheid net als in Duitsland volstrekt de vrije hand krijgt om alle niet politiek-correcte, dus niet gewenste berichten en artikelen het predicaat ‘fake’ of ‘hate’ te geven.
De Amerikaanse digitale rechtenbeweging EFF (Electronic Frontier Foundation) kan amper geloven dat het om een serieus wetsvoorstel gaat, en is bang dat er nu massaal ‘politiek gemotiveerde vervolgingen’ komen die de democratie ernstig zullen beschadigen.
Einde kritisch tegengeluid op internet nabij
Het einde van het kritische tegengeluid in het Westen lijkt dan ook nabij. In de door links/linksliberaal beheerste reguliere Amerikaanse en Europese media is dat op een enkele uitzondering na al jaren het geval. Hun ‘nieuws’ kan zeker de laatste paar jaar als pure overheidspropaganda worden gekenmerkt, zeker op het gebied van de EU, de immigratie, de islam en Rusland. Nu dreigen ook de laatst overgebleven onafhankelijke denkers en journalisten van het internet te verdwijnen.
David D. Letterman
(1) Zero Hedge
(2) Xandernieuws