‘Vandaag enkelen, morgen honderdduizenden die zich niet meer aan onze regels willen houden, en ons openlijk willen vermoorden?’
Sharia politie, niet in Pakistan, maar in Hamburg. De auto’s van de moslim ‘agenten’ hangen vol met islamitische- en ISIS symbolen (4). Eerder dook een Sharia politie al op in Düsseldorf en Wuppertal. Straks ook bij ons?
Eerder dit jaar werd in Glasgow een 40 jarige moslim winkelier zijn eigen zaak brutaal doodgestoken. De media speculeerden onmiddellijk dat het wel eens een religieus gemotiveerde ‘islamofobische haataanval’ kon zijn, natuurlijk geïnspireerd door ‘extreemrechts’. Wel, het bleek inderdaad een religieus gemotiveerde islamofobische haataanval, maar niet van een nationalistische Brit, maar een andere moslim, die vond dat de winkelier ‘de profeet niet respecteerde’. In Duitsland werd de moord op een voor de overheid werkende Syrische tolk op bevel van Berlijn juist uit het nieuws gehouden. Reden: de daders waren juist de Syrische moslimmigranten waar de tolk voor werkte. Nu moslims ook in Europa andere moslims beginnen te vermoorden omdat ze niet islamitisch genoeg zijn – wat staat ons niet-moslim Europeanen dan wel niet te wachten?
Dat moslims in het Midden Oosten en Afrika, de in de loop der eeuwen door hen veroverde, half uitgemoorde en onderworpen gebieden, elkaar nog steeds massaal afslachten, dat weten de meesten wel. Dat ze daar altijd het Westen de schuld van geven, zijn we inmiddels ook gewend. Dat is immers typisch moslim: altijd anderen de schuld geven van je eigen ellende, moeilijkheden, achtergestelde positie, et cetera. En wat die anderen ook doen om het naar je zin te maken, het is nooit, maar dan ook echt nooit genoeg.
Islamofobische moslims
Die specifieke aard die het gevolg is van hun extreem veeleisende, onderdrukkende, achterdochtige en haatzaaiende religie, blijkt niet heel lang te onderdrukken te zijn. Daar waar de gevestigde orde in de Europese media en politiek iedere misdaad, of zelfs maar verkeerd woord, tegen volgelingen van de islam extreem uitvergroot en opblaast tot schandalige daden van racisme, discriminatie en islamofobie, en tegelijkertijd de gigantische misdaadexplosie van moslimmigranten tegen de autochtone Europese bevolking zoveel mogelijk bagatelliseert of verzwijgt, blijken tot verbijstering van alles wat ‘links’ is –en daar moeten we inmiddels ook een aanzienlijk deel van de liberalen (zeker D66) en christendemocraten onder rekenen- moslims nu ook andere moslims vanwege hun geloof te vermoorden.
Islamofobische moslims? Inderdaad. De man die de 40 jarige islamitische winkelier Asad Shah in Glasgow met meerdere messteken om het leven bracht, was zelf een moslim. En daar waar in de media oeverloos lang werd gespeculeerd over wat toch zijn motief kon zijn, maakte de dader, de Soenitische moslim Tanveer Ahmed, dat nog eens heel goed duidelijk in de rechtszaal, toen hij schreeuwde dat hij het allemaal ‘voor de profeet’ had gedaan.
Ketter vanwege gebrek aan haat, ‘geen respect voor de profeet’
Shah behoorde namelijk tot de Ahmadiyya tak van de islam, een zeer kleine groep die door andere moslims als ketters worden beschouwd, omdat het zo ongeveer de enige moslims zijn die openlijk in vrede met niet-moslims willen leven, en niet de neiging hebben anderen op wat voor manier dan ook te dwingen de Koran en de islam als absolute autoriteit te accepteren. En daarmee had hij volgens Tanveer Ahmed ‘geen respect getoond voor de profeet’.
Douglas Murray schrijft voor het Gatestone Institute dat deze intra-islamitische moord bepaald niet op zichzelf staat, maar het topje van een ijsberg is die de autoriteiten nog altijd niet willen onderzoeken.
Leidinggevende imam praat moord wegens geloofsafval goed
Na terreuraanslagen haasten Westerse politici zich doorgaans naar moskeeën en de TV-camera’s om te verklaren dat de gruwelijke daden ‘niets met de islam’ te maken hebben. De grootste en bekendste moskee in Schotland is de Centrale Moskee in Glasgow, waar de Schotse premier Nicola Sturgeon vaak overleg mee voert. Een van de leiders, imam Maulana Habib Ur Rehman, had slechts een maand voor de moord op Shah nog zijn spijt betoond over de doodstraf voor een Pakistaanse moslim die Salman Taseer, de gouverneur van de provincie Punjab, had vermoord, omdat die oppositie voerde tegen de islamitische geloofsafval- en godslasteringwetten, die stellen dat iedereen die de profeet beledigt of de islam verlaat, moet worden vermoord.
‘Een ware moslim werd gestraft omdat hij iets deed waar de collectieve wil van de natie in faalde.’ Die verklaring was een duidelijke rechtvaardiging van de moordenaar, en daarmee een nauwelijks verhulde oproep aan alle moslims in Schotland om andere moslims die niet ‘streng’ genoeg de ‘juiste’ variant van de islam, de Koran, Allah en de profeet volgen en propageren, eveneens om te brengen.
Als de moordenaar van Shah echter geen moslim was geweest, dan hadden media en politiek zich uitgeput in het zoeken naar ‘rechts-extreme’ of ‘populistische’ motieven, zeker als een leidinggevende persoon kort daarvoor zou hebben opgeroepen tot de moord op moslims. Maar nu de dader een Britse moslim is, die zijn medemoslim Shah enkel vermoordde vanwege ‘afvalligheid’, is men niet geïnteresseerd. En als men er dan toch iets over moet zeggen, worden er allerlei excuses verzonnen, of wordt er gewaarschuwd dat we ‘niet moeten generaliseren’ of ‘islamofobisch’ moeten reageren.
‘Fanatisme niet bij enkelen, maar wijd verspreid’
Wat er afgelopen week in de rechtszaal gebeurde, toen Tanveer Ahmed schuldig werd bevonden aan de moord op Asad Shah, was echter nog veelzeggender. Nadat de rechter zijn uitspraak had voorgelezen, hief Ahmed zijn vuist in de lucht, en schreeuwde in het Arabisch: ‘Er is maar één profeet!’ Zijn supporters, ongeveer de helft van het publiek in de rechtszaal, vielen hem bij. Het was juist hierom dat de familie van Shah te bang was om in de rechtszaal te verschijnen, en van plan lijkt om Schotland te verlaten.
Buiten de rechtszaal probeerden verslaggevers een reactie te krijgen van de aanwezigen. Op de vraag of het ‘respectvol’ van de moordenaar was geweest om midden in de rechtszaal tegen de rechter te gaan schreeuwen, reageerde een moslim dreigend: ‘Ja, hij respecteert zijn profeet. Hij zegt dat hij van zijn profeet houdt. Wat is daar mis mee?!’ Gevraagd of hij vond dat de straf terecht was, antwoordde hij: ‘Nee.’
‘Dit geval zou een leermoment voor politici, de media en de hele maatschappij moeten zijn,’ concludeert Murray. ‘Ze zouden eindelijk de totale bedreiging voor onze samenleving door dit soort fanatisme moeten inzien, en een realistisch besef moeten krijgen van hoe wijd verspreid dat fanatisme feitelijk is. Maar in plaats van een blik te werpen op hoe diep dit probleem gaat, lijkt het erop dat ze opnieuw besloten hebben om weg te kijken, uit angst voor wat ze zouden kunnen ontdekken.’ (1)
‘Wir schaffen das’: Syrische tolk vermoord door Syrische moslimmigranten
En wat voor de elite in Groot Brittannië geldt, geldt zeker voor die in Frankrijk, België, Nederland, Denemarken, Scandinavië en Duitsland. Met Angela Merkels beruchte en gehate ‘Wir Schaffen Das’ werden sinds vorig jaar al minstens anderhalf miljoen moslimmigranten naar Duitsland gehaald, met de inmiddels even beruchte als door de media grotendeels verzwegen terreur-, misdaad- en verkrachtingsexplosie als direct gevolg.
‘Wir schaffen das,’ moeten ook de Syrische migranten –een vrouw van 38, haar dochter van 17, en diens vriend van 21- hebben gedacht toen ze hun landgenoot, de 35 jarige tolk Farhad S. van het ministerie van Vluchtelingen en Migratie, vermoordden, zijn nieuwe BMW cabrio stalen en zijn bankrekening leeg trokken (3). De bondskanselier wilde pertinent niet dat deze moord in de media kwam, omdat het een negatief licht zou werpen op haar massa’s geïmporteerde ‘geschoolde vakkrachten’ uit het Midden Oosten en Afrika.
Vandaag enkelen, morgen honderdduizenden die ons willen vermoorden?
‘Deze nieuwe verrijking ervaren wij in het hele land,’ schrijft onderzoeksjournalist en auteur Udo Ulfkotte. ’Veel wordt gewoon doodgezwegen, uur na uur. Als een asielzoeker ergens op straat seks wil en in het wilde weg vrouwen tussen hun benen grijpt, dan staat dat tegenwoordig niet eens meer in de krant. Het is de dagelijkse normale gang van zaken geworden. En als de 15 jarige zoon van de imam in EU-hoofdstad Brussel op YouTube oproept de ongelovigen te vermoorden, dan kijken politiek en media simpelweg de andere kant op.’
‘Wat gebeurt er eigenlijk als misschien al morgen niet enkel een jonge moslim oproept ons te vermoorden, maar 100.000 of 400.000 van de veel meer dan een miljoen geïmmigreerde krachtige jonge, weerbare mannen die loyaal zijn aan de islam besluiten dat ze onze regels niet (meer) willen volgen? Dan hebben we een probleem. Onze politici en media, die geen flauw benul hebben van gedragsbiologie, zien deze op ons afkomende risico’s niet. Of ze worden verdrongen.’
‘Het is duidelijk: politiek en politie kunnen onze veiligheid niet meer garanderen. Wat gebeurt er werkelijk op straat? Waarom hebben politiek en media deze hele ontwikkeling toegelaten en zelfs mooi gepraat? Wat komt er op ons af?’
David D. Letterman
(1) Gatestone Institute via Zero Hedge
(2) KOPP
(3) Mopo24
(4) Express