Bekroonde onderzoeksjournalist/documentaire maker John Pilger: ‘Derde Wereldoorlog tegen Rusland is begonnen, nu nog met propaganda, leugens en misleiding, straks met raketten’
De Amerikanen lijken vastbesloten de Russische president Putin tot een nieuwe wereldoorlog te provoceren.
Het had zo mooi kunnen zijn en het noordelijke halfrond een Koude Oorlog, een peperdure wapenwedloop en de opkomst van het islam kunnen besparen: een bondgenootschap tussen West en Oost, een Russisch NAVO-lidmaatschap zelfs. Want uit de historische annalen blijkt dat de Russen drie keer hebben geprobeerd om lid te worden, maar Amerika botweg weigerde. Waarom Washington niet voor vrede koos? Omdat het zijn eigen imperium en gigantische defensie industrie overeind wilde houden, en hiervoor moest –en moet opnieuw- Rusland de grote vijand blijven. De gelauwerde, meerdere malen bekroonde Britse onderzoeksjournalist en documentaire maker John Pilger zegt dan ook dat de VS inmiddels de volgende wereldoorlog is begonnen, maar helaas nog maar weinig mensen dat beseffen.
Kremlin had geen behoefte aan nieuwe oorlog
Voor mensen die tijdens de Koude Oorlog zijn opgegroeid, is het even slikken. De toenmalige Sovjet Unie werd door politici en media steevast als ‘het kwaad’ afgeschilderd. Deels klopte dat, omdat het leven in het toenmalige Rusland bepaald geen pretje was; er heerste wijd verspreide armoede, en de bevolking werd onderdrukt en gedwongen zich te schikken in het wurgende, en later totaal falende socialistisch-communistische systeem.
Kort na de Tweede Wereldoorlog, waarin Oost en West gezamenlijk Hitler-Duitsland hadden verslagen, werd de voormalige Russische bondgenoot plotseling tot onze nieuwe grootste vijand verklaard, die ons zou willen veroveren en verslaan. Vrijwel niemand heeft zich ooit serieus afgevraagd wat daar de achterliggende reden van was, en of dit eigenlijk wel klopte.
Na meer dan 20 miljoen (!!) mensen te zijn kwijtgeraakt tijdens WO-2, was een nieuwe oorlog het laatste wat de Russen wilden. Hun land lag volledig in puin, en het koste tientallen jaren om het weer op te bouwen. Iedere Rus wilde maar één ding: een normaal leven. Ja, de Sovjet Unie zette een eigen defensie industrie op poten, maar enkel om niet opnieuw bij verrassing te worden aangevallen – niet om zelf een grote oorlog te beginnen.
Westen startte propagandamachine en Koude Oorlog
In 1946 werd in het blad Foreign Affairs een berucht geworden telegram afgedrukt, waarin de ambassadeur in Moskou waarschuwde dat de Russen ‘te onzeker en wantrouwend’ waren om zaken mee te doen. Er werden echter een aantal belangrijke zinnen uit dat telegram bewust weggelaten, zoals: ‘de Sovjets zijn, afgemeten tegen de Westerse wereld, nog steeds met afstand de zwakkere macht.’
Niet alleen ‘zwakker’ – de economie van de Sovjet Unie na WO-2 was slechts een fractie van die van de VS. Desondanks werd het telegram door het Pentagon aangegrepen om een anti-Russische propagandamachine in gang te zetten. ‘Tenslotte is het veel winstgevender om wapens te bouwen,’ schrijft de Amerikaan Angela Borozna cynisch in Oriental Review.
Kort na het telegram sprak de Britse leider Winston Churchill van het ‘IJzeren Gordijn’, en riep op tot een militaire alliantie tegen de Sovjet Unie, omdat de Russen heel Europa zouden willen veroveren. Omdat de Amerikanen al in 1945 de eerste atoombommen hadden gebruikt, besloot Rusland vervolgens om eigen kernbommen te ontwikkelen. Kortom: de Koude Oorlog was begonnen.
Russen wilden lid worden van NAVO
Maar nadat Stalin in 1953 overleed, vroeg het Kremlin het lidmaatschap van de NAVO aan. In een vrijgegeven geheim bericht blijkt de Sovjet regering op 1 april 1954 de Westerse leiders te hebben gevraagd ‘de mogelijkheid te onderzoeken of de Sovjet Unie kan deelnemen aan het Noord Atlantische Verdrag.’ De reactie van het Westen was ijskoud: ‘Dit is dermate onrealistisch, dat het voorstel geen discussie rechtvaardigt.’
Waarom wilden de Russen lid worden van de NAVO? De leiders in het Kremlin waren ervan overtuigd dat een alliantie tussen Oost en West dermate krachtig zou zijn, dat deze de vrede en veiligheid op de wereld pas écht zou kunnen waarborgen.
Maar Amerika en Europa weigerden, dus had de Sovjet Unie geen andere keus dan in 1955 zijn eigen bondgenootschap op te richten: het Warschau Pact. Kort na de Val van de Muur en het communisme in 1989-1991 werd opnieuw openlijk gesproken over een mogelijk Russisch lidmaatschap van de NAVO, en in 2001 probeerde het Kremlin zelfs officieel lid te worden, maar ook nu werd het verzoek door het Westen geweigerd.
Westerse media mede schuldig aan vals vijandbeeld
Sinds het eerste presidentschap van Vladimir Putin zijn de spanningen tussen Oost en West langzaam maar zeker verder opgelopen, tot op het punt waarop er van een nieuwe Koude Oorlog kan worden gesproken. De Westerse media dragen hier fors aan bij door bewust misleidende en valse informatie over Rusland en Putin te verspreiden, door opnieuw het vijandbeeld te creëren van een ‘totalitair regime’ dat uit zou zijn op oorlog.
In plaats van de echte aanstichters van de burgeroorlogen in Oekraïne (de CIA en de EU) en Syrië (de VS/NAVO, Turkije en Saudi Arabië) aan te wijzen, geeft het Westen uitsluitend het Kremlin de schuld, en wordt zelfs beweerd dat Rusland de instabiliteit in het Midden Oosten en Oekraïne groter maakt om Europa in chaos te storten. De waarheid is echter precies het omgekeerde. De instabiliteit aan de Russische grenzen is een veel grotere bedreiging voor Rusland zelf, dan voor Europa.
Amerikanen wilden Russen onder de duim houden
Na de val van het communisme weigerde de VS te aanvaarden dat de Russen écht vrede wilden, en samen met het Wetsen Oost Europa en hun eigen land wilden opbouwen. In plaats daarvan werd Rusland als de grote verliezer van de Koude Oorlog behandeld; ja, Moskou mocht wel aanschuiven bij de grote Westerse organisaties, maar kreeg geen enkele vinger in de pap. Sterker nog, harde beloftes aan het Kremlin, zoals de verzekering dat de NAVO niet zou worden uitgebreid met de voormalige Oostblok landen, werden door Washington en Brussel al snel gebroken.
De Amerikanen namen de ‘Wolfowitz doctrine’ over, waarin letterlijk werd gesteld dat de wederopstanding van Rusland als wereldspeler ten koste van alles moest worden voorkomen, omdat de Russen de grootste struikelblok konden worden in Amerika’s doelstelling om de enige supermacht te blijven, waar alle andere landen voor zouden moeten buigen. Om die reden moest de traditionele Russische invloed uit het voormalige Oostblok, en dus ook uit Oekraïne, worden verbannen. Dat is de werkelijke en tevens allerbelangrijkste reden van het EU-associatieverdrag, dat eergisteren door de Nederlandse bevolking werd afgewezen.
Kremlin weigert onderdanigheid aan Westerse globalisten
Toen de bedreigde en constant vernederde beer eindelijk weer zijn tanden begon te laten zien, vroegen sommigen in het Westen zich af of men het toch niet verkeerd had behandeld. Dat de beer geen kwaad in de zin had, maakte hen niet uit – het beest moest en zou ‘getemd’ worden. Bovendien weigerde de beer deel te nemen aan de ‘unipolaire’ wereld, aan de doelstellingen van de Westerse globalisten om alle grenzen uit te wissen en de culturen volledig met elkaar te vermengen.
Dus begonnen de Westerse media een uitgekiende campagne waarmee het Westerse publiek valse informatie over de oorlogen in Georgië en later Oekraïne werd gevoed. Het miste zijn uitwerking niet, want veel mensen begonnen Rusland weer als een bedreiging en als de vijand te zien.
Een Russische reactie kon niet uitblijven. Het Kremlin begon steeds nadrukkelijker te wijzen op de eigen indrukkende kernmacht, en begon tevens het leger te moderniseren. Rusland gaf daarmee de duidelijke boodschap af dat het trots was op zijn eigen identiteit en cultuur en die absoluut wilde behouden, en dat het daarom weigerde zich onderhorig te maken aan de Westerse ‘Nieuwe Wereld Orde’.
Rusland ondermijnd met kleurenrevoluties
Hoewel de Russen dus al 25 jaar proberen duidelijk te makken dat het een strategisch partnerschap met Amerika en Europa wil, hebben die dat steeds van de hand gewezen, omdat die de Koude Oorlog nooit hebben willen opgeven. Dat bleek als snel toen de NAVO tegen alle beloftes in toch naar het Oosten werd uitgebreid, en er een hele serie ‘kleurenrevoluties’ in voormalige Sovjetrepublieken werd georganiseerd – allemaal erop gericht om Rusland te ondermijnen.
Hoe kan een confrontatie tussen de twee grootste kernmachten ter wereld worden voorkomen, nu Washington en Brussel al jaren vastbesloten zijn om hun propagandaoorlog tegen Vladimir Putin voort te zetten, ongeacht wat hij zegt en voorstelt?
‘Nieuwe wereldoorlog is reeds uitgebroken’
John Pilger tijdens een recente toespraak aan de Universiteit van Sydney: ‘Hoeveel mensen zijn zich ervan bewust dat er een wereldoorlog is uitgebroken? Op dit moment is het een oorlog van propaganda, van leugens, van wantrouwen en misleidingen, maar dit kan op ieder moment veranderen met het eerste verkeerd begrepen bevel, met de eerste raket.’
‘In de afgelopen 18 maanden vindt onder leiding van de VS langs de westelijke Russische grens de grootste opbouw van militaire eenheden sinds de Tweede Wereldoorlog plaats. Sinds dat Hitler de Sovjet Unie binnenviel zijn buitenlandse troepen niet meer zo’n grote en zichtbare bedreiging voor Rusland geweest,’ aldus Pilger.
‘Oekraïne, ooit deel van de Sovjet Unie, is een CIA-pretpark geworden. Nadat het een staatsgreep in Kiev op touw zette, controleert Washington feitelijk een naburig regime dat vijandig staat tegenover Rusland; een regime dat letterlijk verrot is met Nazi’s, want prominente parlementariërs zijn politieke nakomelingen van de notoire OUN en UPA fascisten. Zij prijzen openlijk Hitler en roepen op tot de vervolging en uitzetting van de Russisch sprekende minderheden.’
‘In Letland, Litouwen en Estland, buren van Rusland, stationeert het Amerikaanse leger gevechtstroepen, tanks en zware wapens. Deze extreme provocatie aan het adres van de tweede kernmacht van de wereld wordt in het Westen met stilzwijgen begroet.’
Snel andere leiders nodig om kernoorlog te voorkomen
Conclusie: dankzij Washington en Brussel zijn we weer net zover als in 1946, toen het Westen doelbewust Rusland als vijand afschilderde, en daarmee decennialang wederzijdse angst en wantrouwen voedde. Mede hierdoor heeft de mensheid al eerder op de rand van een allesvernietigende kernoorlog gebaseerd. (1)
Als we dat risico niet opnieuw willen lopen, zullen wij als Westerse burgers heel snel andere leiders moeten aanstellen, leiders die breken met het agressieve Amerikaanse/NAVO imperialisme en met het daar onlosmakelijk aan verbonden onzalige bondgenootschap met de islam, en de uitgestoken hand van de Russen eindelijk aangrijpen. Anders valt voor onze toekomst, en zeker die van onze (klein)kinderen, het allerergste te vrezen.
Pilger: ‘Waar zijn degenen die het stilzwijgen verbreken? Of wachten we totdat de eerste kernraket wordt afgevuurd?’
David D. Letterman
(1) Zero Hedge