Gezaghebbende professor Wohlmeyer: Oorlog in Syrië en vluchtelingencrisis is doorgestoken kaart van het Westen, Duitsland en Turkije om het land te ontvolken en te vernietigen, en chaos in Europa te creëren
Rusland heeft de afgelopen dagen de eerste Iskander-M raketten in Syrië opgesteld. De projectielen kunnen kernkoppen vervoeren, hebben een bereik van 500 kilometer en worden beschouwd als de meeste geavanceerde tactische korte-afstandsraketten ter wereld, waar geen enkel Westers afweersysteem tegen opgewassen is. Het is voor het eerst dat de Russen deze niet te stoppen raketten in het buitenland opstelt, niet alleen bedoeld tegen ISIS, maar overduidelijk ook gericht tegen NAVO-lid Turkije.
In 2015 stationeerde Rusland de eerste Iskander raketten (NAVO-codenaam SS-26) in de enclave Kaliningrad aan de Baltische Zee op. Dat was de reactie van het Kremlin op de agressieve politiek van de NAVO in Oekraïne, en de vele militaire oefeningen van het Westerse bondgenootschap in Oost Europa.
Israëlische defensiespecialisten noemen het opstellen van de Iskander op de Hmeimmin basis bij Latakia een ‘game changer’, een feit dat de machtsbalans in het Midden Oosten definitief kan veranderen. Behalve bijna heel Syrië en een groot deel van zuidelijk Turkije –inclusief de door de NAVO gebruikte luchtmachtbasis bij Incirlik- kunnen de raketten ook half Israël bereiken, bijna tot aan de zuidelijke havenstad Ashkelon.
Westen kan raketten onmogelijk stoppen
De recent deels teruggetrokken bommenwerpers en gevechtsvliegtuigen worden door het Kremlin dus onmiddellijk vervangen door de beste raketten die de Russen hebben, want op 15 maart kondigde Moskou aan dat ook de formidabele S-400 luchtafweerraketten in Syrië blijven. Tegen deze raketten hebben de Westerse luchtmachten geen enkel verweer.
De Iskander-M is een mobiel lanceersysteem met 2 raketten die onafhankelijk van elkaar kunnen worden afgevuurd. Het duurt slechts enkele minuten om het systeem operationeel te maken. Eenmaal afgevuurd kan een raket tijdens de vlucht van koers worden veranderd, zodat het zelfs bewegende doelwitten zoals tankcolonnes of militaire konvooien kan vernietigen.
De (conventionele- of kern)kop van de Iskander-M is voorzien van een gecodeerd radiosignaal dat tot nu toe niet door Westerse UAV’s en AWACS kan worden onderschept. Dat betekent dat de raket luchtafweersystemen kan omzeilen en feitelijk niet kan worden neergeschoten. De boordcomputer ontvangt een beeld van het doelwit, richt zich erop, en vliegt daar vervolgens ongehinderd met supersonische snelheid naartoe.
De Iskander-M kan niet alleen met behulp van satellieten, maar ook vanuit vliegtuigen en zelfs door veldsoldaten worden bestuurd. Daarnaast wordt het projectiel niet gehinderd door slechte weersomstandigheden of door duisternis, zoals andere ballistische systemen, en is het zo goed als onmogelijk de lancering van een Iskander tijdig te detecteren, wat de raket virtueel onoverwinnelijk maakt. (1)
Het opstellen van de Iskander-M is een nieuwe waarschuwing van het Kremlin aan het adres van Turkije en Saudi Arabië, die hun invasieplannen van Syrië nog altijd niet hebben opgegeven.
‘Turkije en Westen willen doelbewust Syrië ontvolken en vernietigen’
De hoog in aanzien staande Oostenrijkse professor en jurist Heinrich Wolhmeyer schreef in een brief aan kanselier Werner Faymann dat slechts weinigen beseffen dat de oorlog in Syrië een doelbewuste ontvolkingsstrategie van het Westen en Turkije is om het land te vernietigen. ‘De recente afspraken met Turkije passen naadloos in deze strategie en worden in de EU-commissies blindelings door Oostenrijk ondersteund.’
Omdat het wegterroriseren en platbombarderen van de Syrische president Assad –in tegenstelling tot de Libische leider Gadaffi- mislukte, verhoogden de EU, de NAVO en Turkije hun druk op Syrië door welbewust een gigantisch vluchtelingenprobleem te creëren, en de Syrische bevolking door middel van omvangrijke, volkenrechtelijk illegale sancties kapot te maken, in de hoop dat de burgers zich tegen Assad zouden keren.
Toen ook dat niet onmiddellijk het gewenste resultaat opleverde, nam de Duitse bondskanselier het recht in eigen hand, brak alle bestaande afspraken en verdragen, en nodigde met opzet miljoenen moslimmigranten tot Europa uit, juist om ook hier zoveel mogelijk onrust en chaos te creëren, zodat de publieke opinie zich uiteindelijk achter direct militair ingrijpen in Syrië zal scharen.
‘Het laatste akkoord met Turkije verstevigt de ontvolkingsstrategie: omdat voor iedere afgewezen vluchteling een Syriër moet worden opgenomen, wordt de ‘depopulatie’strategie mede door de EU gesteund – een perfiditeit, die helaas een bitter einde dreigt te krijgen.’
David D. Letterman