‘Rome opnieuw in brand’, triest symbool voor de Westerse beschaving in zijn huidige staat van maatschappelijk en moreel verval.
De Britse auteur en rasjournalist Christopher Booker schrijft dat in 2015 pijnlijk duidelijk werd dat ‘onze verwende, machteloze engedespiritualiseerde beschaving’ zich in ‘dodelijk verval’ bevindt, wat de komende jaren alleen maar dreigt te versnellen. Maar net zoals de burgers van het oude Rome niets in de gaten hadden totdat hun hele stad in brand stond, denken de meeste Europeanen en Amerikanen nog steeds dat er nooit een einde zal komen aan hun manier van leven – en dat terwijl de onzalige gelegenheidscoalitie tussen links/liberaal en islam er ondertussen alles aan doet om onze ooit vrije, stabiele en welvarende samenleving tot op de grond toe af te breken.
Tekenend voor de knieval van het Westen was volgens Booker het bezoek van de Chinese president aan Groot Brittannië in oktober vorig jaar. De leider werd met een gouden koets naar Buckingham Palace vervoerd, terwijl Chinese (!) beveiligers de paar mensen die demonstreerden tegen de mensenrechtensituatie in China zorgvuldig op afstand hielden.
Terwijl China –dat vermoedelijk dit jaar de VS definitief van de 1e plaats van grootste economieën drukt- de wereld overspoelt met goedkoop staal, verdwijnen in het Verenigd Koninkrijk de laatste resten van de eens zo glorieuze staalindustrie. Beschamend was dat de vroeger technologisch voorop lopende Britten uitgerekend de Chinezen om hulp moesten vragen bij de bouw van ’s werelds duurste, maar nu al achterhaalde kerncentrale.
Geopolitieke aardverschuiving
Drie weken later kwam de premier van India, het land dat binnen drie jaar een grotere economie zal hebben dan Groot Brittannië, eveneens op bezoek. ‘Wat we in 2015 meer dan ooit tevoren zagen waren de signalen van een historische geopolitieke aardverschuiving. De eeuwenoude hegemonie van het Westen wijkt voor de nieuwe machtsbolwerken van de buitenwereld.’
Tijdens werkelijk iedere crisis tonen de politieke leiders van de EU en de VS hoe zwak en machteloos ze zijn, of dat nu om de komst van miljoenen moslimmigranten, de groeiende terreurdreiging of de totaal mislukte interventies in Irak, Afghanistan, Libië en Syrië gaat. ‘Nog nooit hebben onze politici en politieke instituten zo weinig respect gehad.’
Westerse illusies rond Oekraïne, Syrië en Iran botsen met harde realiteit
Overal zien we hoe de Westerse illusies in botsing komen met de harde werkelijkheid. De even doorzichtige als roekeloze poging om Oekraïne via een fascistische staatsgreep bij de EU en de NAVO te krijgen –er werd zelfs een passagiersvliegtuig (MH-17) voor neergehaald- veroorzaakte een onvermijdelijke reactie van president Putin, en een hernieuwd Russisch nationalisme waarbij wij in het Westen maar zielig en impotent afstaken.
Ook in Syrië laat Putin het Westen ver achter zich, niet alleen op politiek, maar –tot verbijstering van het Pentagon en de NAVO- ook op militair gebied. Van de technologische superioriteit van het Westerse bondgenootschap bleek anno 2015 niets meer over; sterker nog, de Russen blijken op bijna alle gebieden –vliegtuigen, elektronische oorlogsvoering, kruisraketten- over geavanceerder materiaal te beschikken dan het Westen.
Iran slaagde erin de Verenigde Staten –zogenaamd ’s werelds enige overgebleven supermacht- tot op het bot te vernederen door niet eens de moeite te nemen de in juni 2015 moeizaam bereikte overeenkomst over het omstreden nucleaire programma van het land te ondertekenen. Al in de eerste weken na de door Obama zo bejubelde kerndeal brak Iran ongestraft alle gemaakte afspraken door met de miljarden die vrijkwamen na het opheffen van de sancties grote hoeveelheden wapens in China en Rusland te kopen, en twee ballistische raketten die kernkoppen kunnen vervoeren te testen.
Zinloos klimaatverdrag vernietigt het Westen
Recent volgde in Parijs opnieuw een totaal zinloos ‘niet bindend’ verdrag over het klimaat, dat de wereld –vrijwel geheel op kosten van het Westen- zou moeten gaan redden van ‘Global Warming’. Het feit dat dit verzinsel sowieso uit het Westen afkomstig was is het zoveelste symptoom van hoe eenvoudig wij inmiddels in sprookjes geloven en in leugens trappen. China en India besloten daarom terecht om niet met deze extreem kostbare, welvaart vernietigende onzin mee te doen.
Otto Sprengler schreef in de twintiger jaren van de vorige eeuw het boek ‘Der Untergang des Abendlandes’ (Het Verval van het Westen). Historisch gezien komen namelijk alle beschavingen, hoe hoogstaand ook, uiteindelijk ten val. Sprenglers titel bleek 90 jaar op de werkelijkheid vooruit te lopen.
Verval duidelijkst zichtbaar in linkse ‘gutmensch’
De reden waarom de meeste Westerlingen nog steeds niet inzien hoe verwend, machteloos en onspiritueel ze zijn geworden is omdat we nog steeds in deze door onszelf gecreëerde zeepbel leven. Buiten Europa krijgt een veel minder sentimentele en veel hardere wereld echter steeds meer invloed, en vooral: trekt die wereld zich steeds minder aan van het inhoudsloze realiteitsvreemde gebral van de Europese en Amerikaanse elite. (1)
Het verval van onze ‘transgendere’ multiculti-pamperbeschaving is nog wel het duidelijkst zichtbaar in de links/liberale Europese ‘gutmensch’ en zijn nivellerende, neo-nihilistische organisaties, die niet alleen willens en wetens, maar zelfs met vuur en passie meewerken aan de ondergang van ons ooit zo stabiele en vreedzame continent, door dit door middel van massa immigratie welbewust over te geven aan de wreedste barbarij die de mensheid ooit gekend heeft: de fundamentalistische islam.
Conservatieve revival nodig
Het enige wat onze maatschappelijke, financiële, economische en politieke instorting nog kan voorkomen is een nieuwe ‘verlichting’, een revival van oude conservatieve en nationalistische waarden, en een terugkeer naar politieke en culturele identiteit en soevereiniteit van onafhankelijk blijvende volken en landen. De voorloper van de EU, de EG, bewees dat alleen op die basis de vrede en een voor alle partijen zeer vruchtbare samenwerking in stand kan worden gehouden.
De tekenen wijzen echter op het tegendeel: in Brussel, maar ook in Berlijn, Den Haag en Parijs, wil men de huidige crises juist aangrijpen om de lang gedroomde totalitaire Europese Superstaat er zo snel mogelijk tegen de zin van de bevolking door te drukken.
Kan Trump Amerika en misschien ook Europa redden?
We kunnen daarom alleen maar hopen dat de buiten de gevestigde orde staande Donald Trump de volgende Amerikaanse president wordt, en hij het geïslamiseerde Europa laat zien hoe eenvoudig het eigenlijk is om je eigen bevolking en samenleving te beschermen tegen de allesverwoestende ‘progressieve’ en islamitische krachten. Mogelijk dat wij hierdoor dan ook eindelijk wakker worden voordat het echt te laat is.
David D. Letterman
(1) Telegraph