Koerdische Peshmerga en YPG slaan na Amerikaans verraad handen ineen tegen Turken – Stilzwijgende instemming Europa met Turkse invasie doet denken aan Hitlers onbestrafte verovering van Sudetenland, de militaire aanloop naar WO-2
Turkse tanks rukken op in Syrië. Enkele kleine Koerdische dorpen werden al compleet platgegooid. Elders bieden de Koerden dermate fel verzet, dat de Turken zich terug moesten trekken.
Volgens Israëlische defensiespecialisten voert Turkije in het noorden van Syrië een totale oorlog tegen de Koerden. De Turken beweren tegen ISIS te vechten, maar openen juist het vuur op de groepen die grote successen in de strijd tegen ISIS hebben geboekt. Ook de Verenigde Staten willen dat de Koerden zich terugtrekken, wat opnieuw bewijst dat ISIS slechts een instrument is in de handen van de Westerse-Turkse-Arabische coalitie. De Koerden laten het er echter niet bij zitten, en zijn zelfs in het offensief gegaan.
De oorspronkelijk door Amerika gesteunde Koerdische milities zijn op diverse plaatsen in hevige gevechten gewikkeld met de Turken. Als vergelding voor de beslissing van de regering Obama om de Turkse oorlog tegen hen te steunen en hen geen munitie meer te leveren, hebben de Koerdische leiders in Irak de Iraniërs uitgenodigd. KRG president Masoud Barazani hoopt deze week in Teheran militaire steun te krijgen van de Iraanse Revolutionaire Garde. Tevens slaan de Peshmerga in Irak en het YPG in Syrië de handen ineen om zowel de Turken als de Amerikanen uit het noorden van beide landen te verdrijven.
Turkse inval is invasie geworden
De Turkse inval in Syrië is tot een ware invasie uitgegroeid, omdat president Erdogan heeft besloten dat het 35.000 man sterke leger van de YPG moet worden verslagen. De Turkse troepen en tanks rukken in drie richtingen op, en waren gisteren al in een 100 kilometer brede en 15 tot 17 kilometer diepe strook van Syrië doorgedrongen. Hun doelwitten zijn de Koerdische enclaves Afrin, Qamishili en Hassaka. Ankara is bang dat de Koerden hier hun eigen staat zullen uitroepen.
Ook Al-Bab, in de buurt van het al jaren zwaar bevochten Aleppo, wordt aangevallen. Om deze plaats te veroveren moeten de Turken dwars door de Koerden gecontroleerd gebied. Daarbij worden duizenden strijders van het SDF (Syrian Democratic Army) ingezet, die getraind zijn om het Syrische leger te bevechten, maar nu –onder bevel van Turkse officieren- worden ingezet tegen de Koerden.
Koerden verzetten zich hevig
In tegenstelling tot wat wordt bericht zijn de Turken nog niet de Eufraat overgestoken, en zijn de door de Turken geleide Syrische SDF-troepen nog niet aangekomen bij Manbij, dat op 35 kilometer afstand van Jarablus ligt, en begin deze maand door de Koerden met Amerikaanse steun op ISIS werd veroverd.
Op sommige plaatsen moesten de Turken zich terugtrekken vanwege de hevige Koerdische tegenaanvallen. Enkele Koerdische dorpen werden vervolgens platgegooid door Turkse vliegtuigen en tanks. Daarbij zijn tenminste 35 dorpelingen om het leven gekomen. De Koerden hebben daarmee zo’n 150 mensen verloren. Aan Turkse kant vielen tot nu toe zo’n 60 doden.
Amerikanen verraden hun ‘scherpste zwaard tegen ISIS’
Nog maar enkele dagen geleden noemden de Amerikanen de Koerden ‘het scherpste zwaard’ tegen ISIS. Toen ging vicepresident Joe Biden op bezoek in Ankara, en verraadde hij op typerende Amerikaanse wijze zijn Koerdische bondgenoten door hen aan Erdogan uit te leveren. De Koerdische leider Salih Muslim verklaarde kort na de Turkse invasie dat ‘Turkije in Syrië zal worden verslagen, net als IS.’
Europa ondernam niets tegen Hitler, en nu niets tegen Erdogan
De stilzwijgende instemming van Europa voor de Turkse invasie doet denken aan de verovering van Sudetenland door Hitler in de jaren ’30. Iedereen zag dat een agressieve dictator begonnen was met zijn al lang aangekondigde verovering van Europa, maar niemand ondernam iets. Op vergelijkbare wijze spreekt Erdogan al jaren openlijk over de verovering van Syrië, andere delen van het Midden Oosten, Israël, Noord Afrika en zelfs Oost Europa. Opnieuw onderneemt Europa helemaal niets, met over enkele jaren vermoedelijk hetzelfde fatale gevolg als eind jaren ’30: een nieuwe Wereldoorlog, en ons continent in vlammen.
David D. Letterman