‘Europese politici hebben islam verkozen boven het belang van hun eigen, wanhopig geworden onderdanen’ – President Hollande en ministers bij herdenking Nice uitgejoeld door menigte – ‘Burgeroorlog reeds begonnen, maar niemand wil dat hardop zeggen’
Hoe langer ‘onze’ leiders weigeren de echte vijand, de islam, bij de naam te noemen –laat staan er iets tegen te ondernemen-, hoe dichterbij de burgeroorlog komt, eerst in Frankrijk, maar daarna mogelijk in heel Europa.
‘We bevinden ons op de rand van een burgeroorlog.’ Nee, die uitspraak kwam vorige week niet van een paniekzaaiende complotfanaat, maar van het hoofd van de Franse variant van de binnenlandse veiligheidsdienst, de DGSI (Direction Générale de la Sécurité Intérieure), Patrick Calvar. The Gatestone Institute constateert bij monde van Yves Manou dat die burgeroorlog inmiddels onvermijdelijk is, omdat de globalistische elite ‘besloten heeft dat de ‘verkeerde’ kiezers in Frankrijk onredelijk zijn, en te dom om in te zien hoe mooi een samenleving is die open is voor mensen (moslims) die helemaal niet willen integreren, maar eisen dat wij ons aan hen aanpassen – en ons dreigen te vermoorden als wij dat niet willen.’
Calvar waarschuwde vorig jaar en in februari en mei ook al dat er nog maar één of twee grote terreuraanslagen nodig zijn om ‘gewelddadige confrontaties tussen bevolkingsgroepen’, tussen moslims en ‘rechtse’ groepen -waarmee hij feitelijk minstens de helft van de Franse bevolking bedoelde- te veroorzaken.
Of ‘Nice’ inderdaad de trigger voor een Franse burgeroorlog is, of dat er eerst nog meer aanslagen moeten volgen, valt nog te bezien. Yves Manou zet alvast op een rijtje hoe het zover kon komen:
1. Frankrijk is in oorlog, maar de vijand wordt nooit bij naam genoemd.
Charlie Hebdo, de Joodse supermarkt, het Bataclan Theatre, de nabij gelegen restaurants, bijna het Stade de France, de Thalys, de moorden op agenten, de Joodse school in Toulouse, en nu Nice, uitgerekend op de 14e juli, de dag van de Franse revolutie: bijna zonder uitzondering aanslagen die werden gepleegd door moslims, die zich al dan niet gelieerd hadden aan ISIS.
Na iedere aanslag volgden enkel algemene veroordelingen uit Parijs –en overigens ook uit alle andere Europese hoofdsteden. Voor president Hollande, maar ook voor bondskanselier Merkel en premier Rutte, is de vijand abstract, enkel ‘terrorisme’ of ‘extremisten’. En als de term ‘islamisme’ al wordt gebruikt, dan worden daar nooit consequenties uit getrokken, zoals het sluiten van alle Salafistische moskeeën, het verbieden van radicale moslimorganisaties zoals de Moslim Broederschap, of het verbieden van alle discriminerende of racistische uitingen van de islam.
De enige reactie van de Franse en ook Nederlandse ‘leiders’ is dat ze zeggen in het buitenland te zullen vechten tegen onder andere ISIS, met name in Syrië en Irak. Tegen de almaar sterker wordende interne vijand wordt helemaal niets ondernomen, dus hoeft het niemand te verbazen dat mensen op een keer zich aansluiten bij (paramilitaire) groepen die bereid zijn het recht in eigen hand te nemen en zichzelf te verdedigen.
Zoals socioloog Mathie Bock-Coté het in Le Figaro treffend omschreef: ‘De Westerse elite is met een suïcidale koppigheid tegen het benoemen van de vijand. Geconfronteerd met de aanvallen in Brussel en Parijs geven ze de voorkeur aan het idee van een filosofisch gevecht tussen democratie en terrorisme, tussen een open samenleving en fanatisme, tussen beschaving en barbarij.’
2. De burgeroorlog is reeds begonnen, maar niemand wil dat hardop zeggen.
Feitelijk begon de Franse burgeroorlog al 16 jaar geleden, toen moslims in Frankrijk in solidariteit met de Tweede Palestijnse Intifada de Joden in het land begonnen te terroriseren en te vermoorden. Moslimgroepen verklaarden openlijk de oorlog aan de Joden, maar het Franse establishment weigerde dit zo te zien, en had het enkel over ‘betreurenswaardige misverstanden tussen twee etnische groepen’.
Ook nu weigert het establishment in politiek en media het bloedbad in Nice bij de naam te noemen, namelijk -net als eerder na Parijs, de aanval op de Joodse school in Toulouse, de aanval in de Thalys, het Bataclan-bloedbad- als een aanval die bij een burgeroorlog hoort. ‘Voor de zeer politiek-correcte Franse gevestigde orde begint die enkel als iemand terugslaat tegen Franse moslims, dus als iedereen hun eisen nu maar inwilligt, komt alles goed.’
Het hoeft dus niemand te verbazen dat president Hollande en enkele ministers tijdens de herdenking van het bloedbad in Nice vandaag werden uitgejoeld door de menigte (2).
3. De Franse gevestigde orde ziet het arme, oude en teleurgestelde volk als de vijand.
Vooral de wat armere, oudere Fransen, die het dichtst bij of tussen moslims wonen en geen geld hebben om te verhuizen, hebben het meeste te lijden. Inmiddels gaat het om miljoenen autochtone Fransen, die geen andere keus meer hebben dan te stemmen op het Front National van Marine Le Pen. Dat is namelijk de enige partij die iets tegen de (illegale) immigratie uit bijna uitsluitend moslimlanden wil ondernemen.
Het Front National zegt: ‘Wij gaan ‘Frankrijk voor de Fransen’ herstellen’, en vindt een gewillig oor bij miljoenen zwaar teleurgestelde Fransen, die zich door hun eigen leiders, zowel linkse als rechtse, in de steek gelaten voelen. Maar juist hierom ziet de links-liberale, maar ook conservatieve en christelijke elite in Parijs hen als de vijand.
Nee, bijna niemand zegt ‘alle moslims moeten dood’, enkel dat ze het zat zijn dat de globalistische elite hun land zonder hun instemming verandert in een multiculturele nachtmerrie. ‘Maar de Franse elite heeft zijn keus gemaakt: de ‘verkeerde’ stemmers zijn onredelijk en te dom, te racistisch om in te zien hoe mooi een samenleving is die open is voor mensen die helemaal niet willen integreren, maar eisen dat wij ons aan hen aanpassen, en ons willen vermoorden als wij dat niet willen.’
‘En de elite heeft nog een andere keus gemaakt, namelijk tegen hun eigen oude en arme volk, omdat dat niet langer op hen wil stemmen. De globalisten kiezen er tevens voor niet tegen het islamisme te vechten, omdat moslims wereldwijd wel op hen stemmen. Moslims in Europa houden de elite dan ook een grote wortel voor, namelijk hun collectieve stem op hen.’ Zo stemde 93% van alle Franse moslims op de socialist Francois Hollande. In Zweden stemde 75% van de moslims op de sociaal democraten, en 80%-90% op het ‘rood-groene’ blok.’
4. Is de burgeroorlog onvermijdelijk? Ja!
‘Als het establishment weigert in te zien dat de burgeroorlog reeds als eerste door extremistische moslims is uitgeroepen, en weigert te erkennen dat het Front National in Frankrijk, de AfD in Duitsland, de Zweden Democraten –en de PVV in Nederland- niet de vijand is, maar het islamisme in Frankrijk, België, Nederland, Duitsland, Groot Britannië, Zweden, dan zal de burgeroorlog een feit worden.’
‘Frankrijk heeft net als Duitsland en Zweden een politiemacht die sterk genoeg is om tegen de interne islamistische vijand te vechten. Eerst moeten ze die vijand echter benoemen en er maatregelen tegen nemen. Als ze dat niet doen, als ze hun oorspronkelijke burgers in wanhoop laten zitten, met geen andere mogelijkheid dan zichzelf legaal te bewapenen en terug te slaan – ja, dan is een burgeroorlog onvermijdelijk.’
David D. Letterman
(1) The Gatestone Institute via Zero Hedge
(2) NU